Simon Schrijft

COLUMNS EN ESSAYS

Van de regen in de drup

Waarom broodnodige onderwijsvernieuwing steeds weer sterft in de goede bedoelingen. Hoge school Fontys voerde een nieuwe vorm van onderwijs in en kreeg het links en rechts om de oren. Boze docenten trokken van leer tegen journalisten. Wat ging er mis? Onderwijsvernieuwing is een verhaal van teleurstellingen. De middenschool, het studiehuis, het nieuwe leren; verder dan veel verdriet en een paar succesvolle incidenten kwam het niet. Terwijl verandering broodnodig is. Het roep toeteren van de gebruikelijke criticasters doet de vernieuwers geen recht. Vissen in troebel water. Er is veel mis met wat ’ouderwets onderwijs heet. De afgelopen 25 jaar zag ik honderden lessen in hbo, mbo en vo. Sommige daarvan waren absolute pareltjes. Voorbeelden van betrokkenheid en actief leren. Hulde. Maar er is ook een grote grijze middelmaat. Heel veel saaie eenheidsworst. Het kan zoveel beter! Van onderwijzen naar leren Leren is niet synoniem met onderwijzen. Het onderwijs gaat steeds meer

VERDER LEZEN | REAGEREN ►

17 maart 2023 Geen reacties

HILL?!

Hill waart rond. High Impact Learning, een uit het bedrijfsleven afkomstig nieuw onderwijs concept. Inmiddels wordt het breed omarmd door allerlei scholen voor middelbaar- en hoger beroepsonderwijs. En… is het wat? Dat valt te bezien! Dochy heeft het omarmd. Dat is niet de eerste de beste in onderwijsland. Als hij zijn naam eronder zet is het tenminste de moeite van zorgvuldig bestuderen waard. Maar dat is iets anders dan het pats-boem invoeren. Hill is een afgewogen concept waarvan het meenemen van alle sleutelcriteria een essentiële voorwaarde is voor succes op de werkvloer. Of, zoals dat dan in opleidingen gaat, op het leerplein. En daar gaat het mis. Neem nu de eerste voorwaarde: de student moet ‘urgentie’ ervaren. Echt urgentie ervaren ontstaat niet als je het verplichte curriculum met een sausje van een opdrachten overgiet en die met een uitgewerkt stappenplan aan je studenten aanbiedt. Met urgentie wordt bedoeld dat de

VERDER LEZEN | REAGEREN ►

5 april 2022 Geen reacties

Moraal!

Ik was een hele week op bezoek in lessen en hoorde het woord Oekraïne niet of nauwelijks. Bijzonder. Met de betrokken docenten sprak ik alles wat er over die lessen te bespreken was naderhand door. Het woord Oekraïne viel niet. Had ik het uit mijn systeem geschoven? Natuurlijk wil ik niet dat alle gruwelen in de klas nog eens breed worden uitgemeten, maar er valt een hoop te leren buiten het curriculum om. In één groep ging het over sociale hygiene. Een thema niet ver buiten de actualiteit van dit moment dunkt me. In een andere groep over gesprektechniek. Ook daar is het bruggetje zomaar gemaakt. Waarom dacht ik daar niet aan? Achteraf had ik met die groepen studenten graag over moraliteit en macht gesproken. Samen verkennen wat die twee met elkaar te maken hebben. Mag je die dingen doen alleen maar omdat je het kan? Omdat je de macht

VERDER LEZEN | REAGEREN ►

7 maart 2022 Geen reacties

Schrijven!

We moeten schrijven, veel meer schrijven, dicteert Paul Kirschner in een onderwijs tijdschrift. Met de hand wel te verstaan. Wat je met de hand schrijft beklijft beter in onze hersenen dan wat we typen, laat staan wat we met twee duimen invoeren op onze telefoon. Kirschner loopt daarmee op dun ijs. Heel veel onderzoek is er nog niet. Laten we zeggen dat er aanwijzingen zijn dat met de hand schrijven beter is, maar goed, wat schieten we op met die constatering? In het po wordt nog vol op geïnvesteerd in schrijven met de hand , in het vo al veel minder al bestaat ’het schriftje’ daar nog wel. Het probleem of vraagstuk wordt pas na daarna echt zichtbaar. In de collegezaal zie je vrijwel uitsluitend laptops opengeklapt worden als de lector het woord neemt en in het mbo? Wanneer zag ik daar voor het laatst een schrift? Het argument dat

VERDER LEZEN | REAGEREN ►

14 februari 2022 Geen reacties

Online? Kleine groepen!

Marcel van Roosmalen beschrijft in zijn column in de nrc pijnlijk duidelijk de makke van lesgeven online. In een paar streken schetst hij de zinloosheid van de goed bedoelde pogingen van de leerkracht om zijn dochter Lucie thuis te bereiken. Voor de helderheid: leren online heeft tot nu toe alleen zijn nut bewezen in de zogenaamde ’instructie-video’. Het glasheldere U-tube filmpje dat laat zien hoe je het batterijtje vervangt, je koffiezetapparaat schoonmaakt of weet ik wat repareert. Al het andere is ’talking-heads’. Geleuter tegen de camera. Dat is alleen boeiend voor mensen die 100% geïnteresseerd zijn in wat jij te vertellen hebt. En met alle respect voor leerlingen en studenten: dat is in het onderwijs nu eenmaal niet zo. Het lukte de juf van Lucie dus ook niet om er iets van te maken wat maar in de buurt van een les kwam. En de oplossing ligt zo voor de

VERDER LEZEN | REAGEREN ►

26 januari 2022 Geen reacties

Minister Dijkgraaf en het mbo

Even geleden schreef ik een ingezonden brief aan de nrc over de kabinetssamenstelling. Dat er een bewindsman kwam voor hoger en wetenschappelijk onderwijs en één voor po en vo. Daar tussen niks. Niet eens een staatssecretaris. Het mbo, met recht de hoeksteen van de samenleving, was weer eens over het hoofd gezien. Mijn vriendin poste het voor de aardigheid op linkedin en zie daar, 100, 500, 2000, 4000… Het werd gelezen, en niet zo’n beetje ook. Het gonsde fiks op het internet. Het werd helemaal mooi toen de nieuwe minister deze week direct na zijn aanstelling zomaar, ongevraagd meldde dat het mbo een buitengewoon belangrijke sector was die beslist zijn aandacht verdiende. Bingo. Heeft het volk dan toch invloed? Maakt het uit als je iets zegt of schrijft of was het een wonderlijk toeval? Zou hij ’s ochtends bij het ontbijt de nrc spellen of hebben zijn ambtenaren hem razendsnel

VERDER LEZEN | REAGEREN ►

12 januari 2022 Geen reacties